به پایان ماه صفر نزدیک می‌شویم، ماه عزاداری پیامبر اسلام و خاندان گران‌قدرش. در چنین شب‌ها و روزهایی، قرائت آیات قرآن بیش از هر کار دیگری می‌تواند به دل و جانمان آرامش و صفا ببخشد.
به پایان ماه صفر نزدیک می‌شویم، ماه عزاداری پیامبر اسلام و خاندان گران‌قدرش. در چنین شب‌ها و روزهایی، قرائت آیات قرآن بیش از هر کار دیگری می‌تواند به دل و جانمان آرامش و صفا ببخشد.
علی رضازاده ورقچی یازده‌ساله است و در پایه‌ی پنجم مدرسه‌ی تخصصی قرآنی امام حسن مجتبی(ع) مشغول به تحصیل است. او از کودکی، با کمک پدر و مادرش، حفظ قرآن را آغاز کرده است.
سپس در مؤسسه‌ی قرآنی جامعةالقرآن‌الکریم و اهل‌بیت(ع) حفظ موضوعی قرآن را یاد گرفته و پس از آن، با استعدادیابی معلم پرورشی خود وارد، رشته‌ی قرائت قرآن شده است. علی اکنون در رشته‌ی قرائت قرآن صاحب رتبه‌ی اول استان است. با او گفتگو کرده‌ایم که می‌خوانید.
خیر دنیا و آخرت
از میان همه‌ی کارها، قرائت قرآن را انتخاب کرده‌ام که کاری جز این در آینده و آخرت به کارم نمی‌آید. جز قرائت، در رشته‌های روان‌خوانی، تجوید، قرائت تقلیدی و حفظ نیز فعالیت می‌کنم و تاکنون یک‌ونیم جزء از قرآن را با گوش دادن و تکرار مرتب آیات، به‌وسیله‌ی قلم قرآنی، حفظ کرده‌ام.
در زمان حفظ قرآن، به معانی هم توجه می‌کنم زیرا توجه به معانی زیبای قرآن حفظ کردن آن را آسان می‌کند.
نور مطلق
انس با قرآن سختی‌های راه را برایم هموار می‌کند و موفقیت در این راه، حس بسیار شیرینی دارد. به فرموده‌ی رهبر معظم انقلاب، قرآن نور است و من این نور مطلق را همیشه در کنار خودم احساس می‌کنم.
انس با قرآن همه‌ی سختی‌ها را هموار می‌کند و این تجربه بارها برایم اتفاق افتاده است. مثلا زمانی که امتحانی سخت یا مسابقات ورزشی و استرس شدید داشته‌ام، خواندن آیةالکرسی به من آرامش زیادی داده است.
روزگار قرآنی من
از آنجا که مدرسه‌ام تخصصی قرآنی است، هر روز صبح حدود یک ساعت قرآن می‌خوانم. البته در روزهای ویژه‌ای مانند ماه مبارک رمضان بیشتر قرآن می‌خوانم.
بارها در چند مسجد به‌عنوان قاری دعوت شده و تلاوت کرده‌ام. در مسجد محله‌ی خودمان (مسجد امام‌رضا) نیز مکبر هستم. در هیئت بیت‌الحسین(ع) مدرسه‌ی مداحی رضوان که به‌تازگی عضو آن شده‌ام و در هئیت بیت‌الحسن(ع) که از کلاس دوم عضو آن هستم به‌عنوان قاری و مداح فعالیت می‌کنم و سه روز هفته، در کلاس‌های تلاوت تقلیدی قرآن و فوتسال هیئت شرکت می‌کنم.
در ماه‌های محرم و صفر هم که روضه‌های خانگی برگزار می‌شود، چند مرتبه به‌عنوان قاری ابتدای جلسه تلاوت کرده‌ام. به ورزش فوتبال بسیار علاقه دارم و اکنون به کلاس فوتسال می‌روم.
به شاهنامه‌خوانی هم علاقه دارم و در سال ۱۴۰۰ رتبه‌ی برتر جشنواره جابربن‌حیان را در این زمینه کسب کردم. به مداحی نیز خیلی علاقه‌مندم و دانش‌آموز مدرسه‌ی تخصصی مداحی رضوان سطح یک هستم.
در مسیر موفقیت‌هایم قدردان خانواده‌ام و معلم پرورشی مدرسه‌ام، حاج‌آقا پرنیان، و معلم قرآنم، آقای طلایی، هستم.
خوشحالکنندهتر از مقام اول
خاطره و حس و حالی که از ارتباط با قرآن به یادم مانده مربوط به زمانی است که خبر کسب رتبه‌ی اول استان در رشته‌ی قرائت قرآن را به پدرم دادم.
بسیار خوشحال شد و به من گفت: «زمانی که متولد شدی، نیت کردم اگر خدا بخواهد، یک قاری قرآن موفق بشوی. اکنون با شنیدن این خبر به آرزویم رسیدم.» این سخن پدرم برایم از کسب رتبه‌ی اول هم خوشحالکنندهتر بود.
عامل شور و نشاط
به هم‌سن‌وسالانم توصیه می‌کنم در هر زمینه‌ای که فعالیت می‌کنند حتما روزی چند آیه از قرآن هم با معنی بخوانند.
قصد دارم در مسابقات کشوری تلاوت قرآن شرکت کنم و این روزها مشغول تمرین هستم. هدف بزرگم این است که روزی بتوانم در کربلا و مکه تلاوت کنم.
در کلاس، جزو نفرات اول درسی هستم. دوست دارم حافظ قرآن نیز بشوم. از آنجا که تلاوت قرآن عامل شور و نشاط می‌شود، هر زمانی در مدرسه با هم تلاوت داریم، سبب می‌شود سایر بچه‌ها هم به این رشته علاقه‌مند شوند.
یک آرزوی بزرگ
یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایم تشرف به مکه و مدینه است و با تصور تلاوت در حرم ائمه(ع) شور و ذوق فراوانی احساس می‌کنم. خیلی دوست دارم در حرم مطهر امام رضا(ع) هم تلاوت کنم. امیدوارم این توفیق روزی نصیبم شود.